Hello world!

Welcome to WordPress.com. This is your first post. Edit or delete it and start blogging!

I love u for sentimental reasons

I Love You for Sentimental Reasons

(Nat King Cole)

 

I love you for sentimental reasons

I hope you do believe me

Ill give you my heart

 

I love you

And you alone were meant for me

Please give your loving heart to me

And say well never part

 

I think of you every morning

Dream of you every night

Darling Im never lonely

Whenever youre in sight

 

I love you for sentimental reasons

I hope you do believe me

Ive given you my heart

 

I think of you every morning

Dream of you every night

Darling Im never lonely

Whenever youre in sight

 

I love you for sentimental reasons

I hope you do believe me

Ive given you my heart

 

<div style="width:300px;"><object width="300" height="110"><param name="movie" value="http://media.imeem.com/m/NPYrcgzFHs"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed src="http://media.imeem.com/m/NPYrcgzFHs" type="application/x-shockwave-flash" width="300" height="110" wmode="transparent"></embed></object><div style="background-color:#E6E6E6;padding:1px;"><div style="float:left;padding:4px 4px 0 0;"><a href="http://www.imeem.com/"><img src="http://www.imeem.com/embedsearch/E6E6E6/" border="0"  /></a></div><form method="post" action="http://www.imeem.com/embedsearch/" style="margin:0;padding:0;"><input type="text" name="EmbedSearchBox" /><input type="submit" value="Search" style="font-size:12px;" /><div style="padding-top:3px;"><a href="http://www.imeem.com/ads/banneradclick.ashx?ep=0&ek=NPYrcgzFHs" rel="nofollow"><img src="http://www.imeem.com/ads/bannerad/152/10/" border="0" /></a><a href="http://www.imeem.com/ads/banneradclick.ashx?ep=1&ek=NPYrcgzFHs" rel="nofollow"><img src="http://www.imeem.com/ads/bannerad/153/10/" border="0" /></a><a href="http://www.imeem.com/ads/banneradclick.ashx?ep=2&ek=NPYrcgzFHs" rel="nofollow"><img src="http://www.imeem.com/ads/bannerad/154/10/" border="0" /></a><a href="http://www.imeem.com/ads/banneradclick.ashx?ep=3&ek=NPYrcgzFHs" rel="nofollow" ><img src="http://www.imeem.com/ads/bannerad/155/10/NPYrcgzFHs/" border="0" /></a></div></form></div></div><br/><a href="(I">http://www.imeem.com/boeonoz/music/PC2Uvq7r/nat_king_cole_i_love_you_for_sentimental_reasons/">(I Love You) for Sentimental Reasons – Nat King Cole</a>

 

บทเพลง ๆ นี้คงไม่ต้องอธิบายอะไรมากเลย เพราะความหมายชัดเจนในเนื้อหาอยู่แล้วล่ะนะ

แต่ที่อ้อมเลือกเพลงนี้มานะเหรอ ก็บังเอิญไปได้ยินเพลงนี้ในเรื่อง Queen of the game

รู้ไหมว่าช่วงที่เพลงนี้บรรเลงนั้นเป็นฉากที่พระเอกกำลังเศร้ามาก ๆ กบเรื่องแม่ เรื่องคนรัก

และเรื่องราวในอดีต พระเอกเดินมาที่หน้าบ้านนางเอกพอดี ในขณะที่วันนั้นเป็นวันที่หิมะตก

วันแรกแล้วนางเอกออกมาตะโกนเรียกพระเอกอยู่หน้าบ้านทั้งที่นางเอกไม่รู้ว่าพระเอกอยู่ตรงนั้น

"ชินจอน นูนดะ ชินจอน นูนดะ" (ชินจอน หิมะตกแล้ว)

แล้วพระเอกก็เงยหน้าขึ้นไปมองพอดี แล้วนางเอกเห็นตอนพระเอกจะกลับแล้ว

เธอวิ่งตามพระเอก และพระเอกหันมาร้องไห้และวิ่งเข้าไปสวมกอดไว้ท่ามกลางหิมะอันหนาวเหน็บ

แล้วนางเอกก็ขับรถไปส่งพระเอก นางเอกเปิดเพลงนี้และทั้งสองคนก็ร้องคลอตามไปด้วย

ถ้าใครได้ดูคงจะจำฉากนี้ได้หล่ะ มันซึ้งสุด ๆ เลย

มันซื้งตรงที่ขอเพียงกำลังใจ รอยยิ้มน้อย ๆ ก็มีความสุขแล้วหล่ะ

  เสียดายนะที่ไม่สามารถโหลดเพลงนี้ให้ฟังได้ ถ้าใครอยากฟังคลิกไปที่นี่แล้วกันนะ

มีคนเขาทำไว้ เพราะมาก ๆ อย่าพลาดโอกาสนะ

http://peach-a-ja.exteen.com/20060914/i-love-you-for-sentimental-reasons

Jerry F4 You are Hero

วันนี้ต้องขอออกตัวก่อนทีเดียว ปกตินักร้องไต้หวันไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ แค่รู้จักเท่านั้น

จำกัดได้เมื่อสองสามปีก่อน มีนักร้อง 4 หนุ่มจากไต้หวัน วิค เคน แวนเนส และเจอรี่ หรือF4

ดังมาก ๆ ในเมืองไทย ดังจะแทบถล่มทลายมาเมืองไทยก็หลายครั้ง ของชำร่วยจากเขามากมาย

เราเองเฉย ๆนะ แต่พอมาวันนี้กระแสของเขายังคงอยู่ถึงจะไม่ดังเปรี้ยงปร้างเหมือนหลายปีก่อน

อาจเพราะด้วยกระแสจากนักร้องเกาหลี แม้กระทั่งญี่ปุ่นหลายคนยังถอยหลังไปแล้ว

แต่ F4 ก็ยังเข้ามาเมืองไทยเป็นระลอกคลื่นน้อย ๆ บ่อย ๆ ทีเดียว

วันนี้อยากเขียนถึงเจอรี่ เป็นหนึ่งหนุ่มที่เราแทบจะไม่สนใจเพราะจะสนใจแต่วิคหรือไจ๋ไจ๋เท่านั้นเอง

แต่เชื่อไหมได้ดูละครช่อง3 The hospital เพิ่งจะได้เห็นรอยยิ้มของเขาชัด ๆ ว่าสวยมาก ดวงตาที่อ่อนโยนและอบอุ่น

คือไม่รู้ว่าด้วยบทบาทหรือความเป็นตัวตนของเขาเองกันแน่ รู้แต่เขาเหมาะกับบทนี้มาก ๆ

และได้ข่าวว่าเขาได้เป็นทูตของมูลนิธิศุภนิมิตรด้วย แหมจริง ๆเขามีอะไรมากกว่านั้นจึงอยากให้อ่านบทความนี้ไปพร้อม ๆ กันเลย

และคุณจะรักเขา เหมือนที่เราเองก็เริ่มชอบเขาบ้างแล้วเหมือนกัน

JBC ********* มีข้อความจาก Jerry ถึงแฟน ๆ มาให้รับทราบอีกแล้วค่ะ ***

สวัสดีค่ะ  พอดีวันนี้เพิ่งไปอ่านเจอก็เลยแปลมาให้เพื่อน ๆ ได้รับทราบถึงความน่ารักของ Jerry ค่ะ คราวนี้เค้าเขียนมายาวมาก แต่จับใจ แปลไปซึ้งไปค่ะ ยิ่งแปลยิ่งรักเค้ามากขึ้น รักมากขึ้นทุกวัน ๆ แล้ว เอาหล่ะไม่พูดยืดยาวแล้ว ไปดูกันเลยค่ะ ว่าเค้าฝากอะไรถึงแฟน ๆ บ้าง (อันนี้มาจาก มาจาก http://groups.msn.com/jerryyanscommunity โดย Kathleen ค่ะ เค้าแปลมาจากภาษาจีนอีกที)

ข้อความต่อไปนี้เป็นข้อความที่ Jerry เข้ามาโพสต์ไว้เมื่อวันที่ 10 พ.ค. 2546 ค่ะ

ถึงแฟน ๆ ที่รักของผมทุกคน

สวัสดีครับทุก ๆ คน ผมคือ Jerry (ที่จริงใน message เค้าเรียกตัวเองว่า Xu แต่ไม่รู้จะเขียนเป็นภาษาไทยยังไงดีเลยขอใช้แทนว่า Jerry แล้วกันนะ)  จริง ๆ แล้วทางบริษัทเค้ากลัวว่าอาจจะมีคนอื่นแอบอ้างชื่อของ F4 ไปใช้ในทางที่ไม่ดี  พวกเค้าก็แนะนำเราว่าทางที่ดีไม่ควรที่จะฝากข้อความต่าง ๆ ไว้บนบอร์ด  ดังนั้นผมมักจะถูกต่อว่าหลังจากที่ผมได้โพสต์ข้อความไปแล้ว  นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงไม่สามารถตอบข้อความของพวกคุณได้บ่อย ๆ  ขอโทษด้วยนะครับ

รู้สึกว่าคราวนี้ผมห่างหายพวกคุณไปพอสมควร  นอกเหนือจากเหตุผลที่ว่าผมต้องการไปพักผ่อนและฝึกฝนพัฒนาตัวเองแล้ว  ผมยังคิดว่าสิ่งที่ผมจะทำต่อไปจะต้องออกมาดีด้วย  ผมไม่ต้องการที่จะรับงานมาก ๆ แล้วแสดงออกมาได้ไม่ดีเท่าที่ควร  เพราะผมไม่ต้องการทำให้พวกคุณทุกคนผิดหวัง

ผมรู้ว่าผมไม่ใช่คนที่ perfect ผมยังหาหนทางที่จะทำตัวให้กลมกลืนกับวงการบันเทิงไม่ได้ แม้ว่ารุ่นพี่หลายคนจะแนะนำและเป็นตัวอย่างให้เห็นว่าพวกเค้ายังคงครองความนิยมอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ แต่ผมยังทำไม่ได้   มีอีกหลาย ๆ คำพูดที่ผมไม่สามารถพูดออกมาได้  พูดตรง ๆ เลยว่าผมไม่ต้องการที่จะเป็นหุ่นเชิด ผมทนไม่ได้ที่จะต้องเสแสร้ง ถูกก็คือถูก ผิดก็คือผิด  ผมไม่มาทำงานสาย ผมซีเรียสและรับผิดชอบเรื่องงาน ผมไม่หลงระเริงกับวงการบันเทิง  สิ่งที่ผมต้องการที่สุดคือ พยายามทำทุกอย่างให้ออกมาดีที่สุด   แต่ก็เป็นที่น่าเสียใจว่าสิ่งเหล่านี้ดูจะไม่ค่อยมีความสำคัญในโลกของการเสแสร้งเลย  จริง ๆ แล้ว ผมต้องการที่จะหนีออกไป แต่ผมไม่ต้องการประสบความล้มเหลว   เวลามีข่าวลือต่าง ๆ ที่กระหน่ำโจมตีผมอย่างรุนแรง ผมยังคงพยามที่จะเผชิญหน้ากับมันอย่างกล้าหาญ  แต่พอมีข่าวหนักขึ้นแม่ของผมชักเริ่มไม่แน่ใจ พอถึงตอนนั้นผมก็จะทรุดทันที  ตอนนี้ผมสามารถยืนหยัดได้ด้วย 2 เท้าของตัวเองอีกครั้ง นั่นเป็นเพราะพวกคุณ  ผมได้เห็นสีหน้าและแววตาที่แสดงออกถึงความจริงใจ  การให้กำลังใจอย่างต่อเนื่อง ทั้งจดหมายและข้อความต่าง ๆ มันทำให้ผมรู้สึกปลอดโปร่งขึ้น

ผมเคยบอกไปหลายครั้งแล้วว่าผมรู้สึกขอบคุณทุก  ๆ คนที่สนับสนุนผม  ซึ่งถ้าปราศจากสิ่งเหล่านี้ผมคงไม่สามารถทำงานต่อไปได้แน่นอน  อย่างไรก็ตาม ผมเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่ง ไม่รู้ว่าจะบอกพวกคุณยังไงดี  แต่ผมแค่อยากจะบอกให้พวกคุณรู้ว่า ไม่ว่าผมจะเหนื่อยแค่ไหน ชีวิตจะพบอุปสรรคหนักหนาเพียงไร  ไม่ว่าผมจะอยู่ในอารมณ์ไหน หรือผมจะรู้สึกแย่ที่ถูกคนอื่นเข้าใจผิดก็ตาม  ทุก ๆ ครั้งที่ผมรู้สึกแย่มาก ๆ ใกล้จะรับไม่ไหวแล้ว ผมจะอ่านจดหมายและข้อความที่พวกคุณส่งมาให้ผมแล้วบอกว่าพวกคุณเชื่อมั่นในตัวผมและคอยให้กำลังใจผมอยู่เสมอ  หลังจากนั้นผมก็จะรู้สึกเข้มแข็งขึ้นและสามารถก้าวต่อไปได้  นี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมผมถึงได้เอาข้อความของพวกคุณติดตัวผมไปตามที่ต่าง ๆ และอ่านมันอยู่เสมอ ๆ เวลาที่ผมว่าง  เพราะทุกครั้งที่ได้อ่านมันทำให้ผมรู้สึกเข้มแข็งขึ้นและประทับใจ  พวกคุณไม่เคยทิ้งให้ผมโดดเดี่ยวอ้างว้างและยังคงเชื่อมั่นในตัวผม  ดังนั้นเพื่อความต้องการของทุกคน ผมจะก้าวต่อไป  ผมสัญญากับตัวเองว่าผมจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง และไม่ทำให้พวกคุณรู้สึกแย่

ครั้งนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองพูดมากจัง ทีแรกตั้งใจแค่จะขอบคุณเท่านั้น  ขอบคุณทุก ๆ คนอีกครั้งที่สนับสนุนผม และผมต้องขอโทษที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วงผมในช่วง 2 เดือนที่ผ่านมา  ตอนนี้ผมสบายดีมาก ผมหวังว่าทุกคนจะติดตามผลงานชิ้นต่อไปของผม  ผมหวังว่าพวกคุณคงจะได้ชมผลงานทางด้านภาพยนตร์ที่ผมตั้งใจจะแสดงให้ดีที่สุดเพื่อพวกคุณทุกคน  ด้วยความจริงใจ ผมขอบอกว่าพวกคุณทุกคนดีที่สุด   ปีต่อ ๆ ไปที่จะมาถึง ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหน ผมจะไม่มีวันเสียใจที่ได้เข้ามาในวงการบันเทิงนี้ เพราะผมมีพวกคุณอยู่  เป็นกลุ่มเพื่อนที่ดีจริง ๆ   ผมจะไม่มีวันลืมพวกคุณทุก ๆ คน  โอเค.. ขืนพูดมากไปกว่านี้ ผมกลัวว่าใครบางคนอาจจะอยากอ้วกออกมา (สกาปิโอซ่า – ไม่จริงหรอก เราอยากฟังอีก พูดเถอะ)  สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้ ขอให้ทุกคนระวังโรค Sars และดูแลสุขภาพตัวเองด้วย  พรุ่งนี้ (12 พ.ค.) จะเป็นวันแม่ อย่าลืมไปฉลองกับ หม่าม้านะ (Jerry ใช้คำว่า mama นะ น่ารักจัง)

สุดท้ายนี้ หวังว่าพวกคุณจะสนับสนุนผลงานชิ้นใหม่ของ Vic Ken และ Vanness เช่นกัน  เมื่อเร็ว ๆ นี้ก็มีหลายคนพูดกันว่า F4 แยกวงแล้ว  ความจริง F4 ก็ยังคงเป็น F4 อยู่ ไม่มีทางแยกเด็ดขาด  พวกเรายังคงรอคอยที่จะมีผลงานร่วมกันอีก แต่เราจะมารวมกันอีกครั้งเมื่อทุกอย่างลงตัว  แม้ว่าตอนนี้พวกเราต่างก็กำลังยุ่งอยู่กับงานของตัวเอง แต่มิตรภาพของพวกเรายังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง  พวกเราจะขยันทำงานเพื่อให้ผลงานออกมาดียิ่งขึ้น  หวังว่าทุก ๆ คนจะได้เห็นพัฒนาการที่ดีขึ้นของพวกเราและยังคงให้การสนับสนุนและรักพวกเราตลอดไป  ขอบคุณทุก ๆ คนมากครับ

สิ่งสุดท้ายที่สำคัญคือ ขอให้ทุกคนมีสุขภาพที่ดีเลิศและสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนาครับ

Ah Xu
ปล. ข้อความนี้และข้อความก่อนหน้านี้ ผ่านการตรวจสอบโดยผม แต่พิมพ์และโพสต์บนบอร์ดด้วยเพื่อนของผม  เช่นเดียวกับข้อความของพวกคุณทุกคน จะถูก print ออกให้ผมโดยเพื่อนร่วมงานและเพื่อน ๆ ทั้งหลาย

พี่น้อยขา ไม่รู้ว่าข้อความนี้จะไปซ้ำกับที่พี่น้อยจะแปลจากจีนมาหรือเปล่านะ ถ้าซ้ำก็ขออภัยด้วยค่ะ

แก้ไขเมื่อ 12 พ.ค. 46 01:12:44

อ่านแล้วรู้สึกอย่างไร เราไม่รู้ว่าข้อความนี้จริงเท็จแค่ไหนแต่เราเชื่อ ๆ ในความรู้สึกของเขา เชื่อในความจริงใจของเขา

เราคิดว่าใครได้อ่านคงจะชอบเขาเหมือนกันนะ

    

I Set You Free

My breking Heart and I agree

I set your free

จางบางประโยคที่ชอบในเพลงนี้ I wish u love

ที่ Susan wong นำมาCover ใหม่

http://www.jadierose.com/iwishyou

 

 

I wish u love

 

Goodbye, no use leading with our chins

This is where our story ends

Never lovers, ever friends

Goodbye,let our hearts call it a day

But before you walk away

I sincerely want to say

I wish you bluebirds in the spring

To give your heart a song to sing

And then a kiss, but more than this

I wish you love

And in july a lemonade

To cool you in some leafy glade

I wish you health

But more than wealth

I wish you love

My breaking heart and I agree

That you and I could never be

So with my best

My very best

I set you free

I wish you shelter from the storm

A cozy fire to keep you warm

But most of all when snowflakes fall

I wish you love

But most of all when snowflakes fall

I wish you love

 

นี่แหละ เนื้อเพลงทั้งหมด

ตอนที่ฟังครั้งแรก มัวแต่ซาบซึ้งกับท่วงทำนอง และ อ่านเนื้อเพลง

แต่นาน ๆ เข้า เริ่มเข้า ใจ และเริ่มเข้าใจ

บางเรื่องที่มันดูเหมือนว่าคงทำไม่ได้ คงไม่ใช่เรา เราไม่ใจร้ายขนาดนั้น

แต่นานวันเข้า เราเริ่มเข้าใจกับอะไรหลาย ๆ อย่าง

การรักตัวเอง บางทีมันก็ดีที่สุดแหละนะ

 

ฝนตกที่ปลายฝัน

ฝนตกที่ปลายฝัน

 

ใครเคยเป็นบ้างนะ  เคยแอบเก็บความฝันว่าวันหนึ่งฉันจะทำอะไรดี

แล้ววันหนึ่งโอกาสเหล่านั้นก็วิ่งเข้ามาหาเราตูมเดียวโดยที่เราไม่ทันได้ตั้งตัวเลย

แล้วจะทำยังไงดีนะ จากที่เราเคยฝันเพียรทำความฝันแต่ว่า

โอกาส ยังไม่มาถึงสักทีเลยนะ แต่สำหรับวันนี้

ความฝันนั้นเริ่มแล้ว เริ่มมาแล้ว

เขียนหนังสือ ที่เราพลาดโอกาสตกรอบครั้งแล้วครั้งเล่า

การเขียนเพลง

โอกาสเหล่านั้นกลับมาให้เราแก้ไขอีกแล้ว ได้แก้ตัวใหม่ได้เริ่มใหม่

เราคงต้องเริ่มแล้วซินะ อ้าแขนรับโอกาสเหล่านั้นอีกครั้งหนึ่ง

สายฝนเริ่มตกแล้ว และแต่ละเส้นฝนมีความฝันรอเราอยู่

แล้วเราจะรีบรับสายฝนเส้นไหนก่อนดีนะ

ขอเพียงอาทิตย์ทำงานมากขึ้น พระจันทร์ ทำงานมากขึ้น

ยืดวันในแต่ละวันให้ยาวนานขึ้นจะช่วยให้เรายืนเปียกสายฝนของความฝันครบทุกสายไหมนะ

คงต้องใช่ร่มวิเศษ คือพลังและหัวใจแรงปรารถนาของเราเองดีที่สุด

ช่วยกันกางปีกรับตวามฝันและชโลมสายฝนที่เปียกชุ่มด้วยความฝัน

ทำตัวเองให้มีความสุข

เริ่มเถอะนะ เริ่มกันเลย

 

 

คืนหนึ่งยังซึ้ง

เมื่อดอกรักบาน ชอบดูละครเรื่องนี้ถึงแม้ว่าพ็อตเรื่องไม่ได้มีอะไรแหวก แต่ชอบ ชอบภาพสวยใน ๆเรื่อง ชอบบทละคร ดูแล้วเพลินตาเพลินใจ ถึงแม้จะเป็นภาษาคำเมืองที่นักแสดงพูดเหมือนบ้างไม่เหมือนบ้าง แต่ทุกอย่างก็ออกมาดี เพลินใจดี โดยเฉพาะเพลงไตเติ้ล แวบแรกที่ฟังจำได้นะ ตอนเด็ก ๆเราเคยฟัง เพลงอะไรนะ เนื้อเพลงไพเราะเหลือเกิน ที่สำคัญลองอ่านเนื้อเพลงดูซิ เซ็กซี่อย่าบอกใครเลย ถ้าจำไม่ผิด ครูสง่า อรัมภีร์แต่งหรือเปล่าน้า คืนหนึ่ง

คำร้อง พระองค์เจ้าภาณุพันธ์ยุคล ทำนอง สง่า อารัมภีร ขับร้องจรัล มโนเพชร

คืนหนึ่ง ยังซึ้ง ตรึงใจ ตรึงใจเรา ฉันเฝ้าอิงแนบ แอบอกอุ่น ลมโชยโปรยกลิ่น ผกา กรุ่น รุ่งอรุณ เริ่มรางสว่าง ฟ้า เธอประคอง ตระกองกอด ตระกองกอด ยอด รัก ฉันบอก สมัคร ขอรัก ชั่ว ชีวา ขอเตือนเธอ อย่าลืมวาจา ที่เคยสัญญา กันไว้ ในคืน นั้น คืนหนึ่ง ยังซึ้ง ตรึงใจ ตรึงใจเรา ฉันเฝ้าอิงแนบ แอบอกอุ่น ลมโชยโปรยกลิ่น ผกา กรุ่น รุ่งอรุณ เริ่มรางสว่าง ฟ้า เธอประคอง ตระกองกอด ตระกองกอด ยอด รัก ฉันบอก สมัคร ขอรัก ชั่ว ชีวา ขอเตือนเธอ อย่าลืมวาจา ที่เคยสัญญา กันไว้ ในคืน นั้น…

 

สถานีเพลินจิต

เดี๋ยวนี้รถติดไม่เว้นแต่ละวัน อ้อมเองก็เลยเปลี่ยนไปนั่งรถไฟฟ้าแทนหล่ะ โดยการซื้อบัตรรายเดือนไปซะเลย แต่รู้อะไรไหม มันช่วยได้จริง ๆ อย่างที่ทุกคนรู้และเข้าใจถึงความเร็วของรถไฟฟ้า ถึงแม้ว่าจะเบียดเสียดยัดเยียดกับผู้คนมากหน้า หลายตา แต่ว่าแต่ละคนก็เนื้อตัวหอมมากน้อยต่างกันไป ทุกวันช่วงแรก ๆ อ้อมจะนั่งไปรถเพลินจิตและนั่งรถจนพี่อิฐมา แต่ตอนหลังเรานัดแนะกันดิบดีเจอกันบนรถไฟในโบกี้เดียวกันเลย มีวันหนึ่งอ้อมนั่งรถพี่อิฐที่เพลินจิต จำได้ว่าวันนั้นเป็นเวลาเกือบสองทุ่มแล้ว พี่อิฐงานเยอะมากเชียวหล่ะ อ้อมนั่งตรงที่นั่งรถบนชั้นโดยสารเลย ตรงบริเวณนั้นจะเป็นทุ่งกว้าง มองเห็นตึกรามบ้างที่เปิดปิดไฟต่างกันไป ท้องฟ้าเป็นสีน้ำเงินเข้มเกือบดำทีเดียว ดวงดาวพราวแสงเล็กน้อยในยามที่ฝนพรำ พระจันทร์แอบซ่อนอยู่หลังเมฆ มองไปเห็นโรงแรมอะไรก็ไม่รู้มีโดมสีทองอยู่ชั้นบนสุด ท้องฟ้ากว้าง ฟันเอ็มพีสามไปด้วย เหงาไหมไม่นะ แต่เพลงซิมันทำให้อ้อมเหงาขึ้นมา น้ำตาคลอหน่วยเล็กน้อย รู้ไหมเพลงที่ฟังเป็นเพลงอะไร "Feva lake ดวงตากับความรัก" เป็นเพลงประกอบหนังเก่าแล้ว ชอบมากเลยหล่ะ อยากจะให้ทุกคนได้ฟัง แต่บางคงเคยได้ฟังบ้างแล้ว เนื้อเพลงทำให้เราเหงาขึ้นมา ท่วงทำนอง และเสียงร้องของพี่เจี๊ยบเศร้า ซะเหลือเกินเลย

 

 

นี่เป็นภาพ ฟีวา เลค หล่ะ พยายามจะโหลดเพลงมาให้ฟัง แต่ทำไม่ได้แย่จังเลย

 

http://www.freewebs.com/bennanrin127/feva.wma

Feva  Lake ~ เจี๊ยบ วรรธนา

 

(เพลงประกอบหนัง เรื่อง เฟวา โพคารา ดวงตากับ ความรัก)

 

เคยอยู่ตรงนี้พร้อม ๆ เธอและมองดูฟ้าไกล
ดาวอยู่ตรงนั้นคล้ายคอยมองเรามาจากบนท้องฟ้าไกล
อุ่นมือของเธอ อุ่นจนถึงใจ  
ฉันยังจำได้ไม่เคยลืม
ยังอยู่ตรงนี้ คิดถึงเธอ เมื่อมองดูฟ้าไกล
ดาวอยู่ตรงนั้นคล้ายจะถามมาว่าเธอไม่ไหนกัน
ยังไม่รู้เลย  อยากจะรู้เหลือเกิน
จึงขอวอน และฝากกับดวงดาว
ดาวทุกดวงคงรู้ว่าเธออยู่ไหน
บอกเธอว่าฉันยังรอ ให้เธอกลับมาอยู่ข้างกัน
อยากมองฟ้าพร้อมเธอ ให้เหมือนวันก่อนนั้น
จับมือกันให้อุ่น  เหมือน ๆ  เคย

 

สงกรานต์ในวัยเยาว์

 

 

จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันที่ 12 เมษายน 2550

พรุ่งนี้แล้วซิจะเป็นวันสงกรานต์ ประเพณีไทย บางบริษัทหยุดทำงาน

แต่สำหรับพวกเรายังตั้งใจทำงานกันต่อไป

จะว่าไปแล้ววันนี้ไม่ค่อยมีจิตใจทำงานกันเท่าไหร่หรอก

เพราะมีหลายครั้งหลายเวลาที่เราแอบเอาปืนฉีดน้ำตัวเล็กแอบฉีดคนในที่ทำงาน

บางคนก็ชอบ(ส่วนใหญ่)

ส่วนอ้อมเหรอ สนุกสุด ๆ เลยหล่ะ

พรุ่งนี้สงกรานต์จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ แม่จะตื่นประมาณตี4-5 จำไม่ค่อยได้

อ้อมก็ตื่นกับแม่ด้วยแล้วก็ไปตลาดกับแม่ แล้วแม่ก็กลับมาทำกับข้าว

ในขณะที่เมื่อวันที่ 12 พ่อไปช่วยคนในหมู่บ้านทำที่นั่งเอาเต้นท์มากลางตรงที่ดินที่ว่างในหมู่บ้าน บางครั้งก็แถว ๆ ใกล้บ้านบางครั้งก็ไกล ออกไปอีก

และเสียงเพลง กลิ่นเหล้า เสียงคนคุยกัน เสียงเด็ก ๆ อย่างพวกอ้อม

จะปะปนกันไปตรงบริเวณจัดงานสนุกทีเดียว

พอตกสายทำกับข้าวเสร็จพวกเราแต่งตัวสวย(เท่าที่มี)

เดินไปร่วมงานทำบุญ นั่งฟังพระสวด บางทีก็ออกมาวิ่งเล่นเพราะเมื่อยแขนเมื่อยขา

ตามประสาเด็ก นั่งนาน ๆ เหน็บชา เมื่อยบ้างหล่ะ แต่ก็ไม่มีใครถือสา

พอเสร็จพิธี พระฉันท์อาหาร เราจะคอยลุ้นคอยตื่นเต้นว่า

นั่นไงจานอาหาร ขนมของบ้านเราเพราะจะเลือกทานไหม

นั่นไง โดนเลือกแล้วดีใจจัง แต่ทำไมทานนิดเดียวเอง

ฉันมักจะคอยลุ้นกับแม่เสมอ

แต่อย่างว่าแหละ ก็ใคร ๆ ก็มีแต่อาหารดี ๆ เหมือนกันบ้างต่างกันบ้าง

ที่สำคัญอ้อมชอบมองว่าการตกแต่งของ

แกะสลักของ ทำสวยแค่ไหน อ้อมรู้แต่แม่อ้อมพิถีพิถันสุด ๆ

อ้อมก็ไม่ได้ช่วยเท่าไหร่หรอก

จบแล้ว พระพรมน้ำมนต์ ชื่นใจเย็นจังเลยพรมเลยหนูชอบ

อยากโดนเยอะ ๆ แม่บอกว่าจะได้เรียนเก่ง ๆ เป็นเด็กดี

เสร็จแล้ว พวกผู้ใหญ่จะรดน้ำดำหัวทำกันจริงๆ นะ ไม่ได้จุ๊

เขาใช้ขันตักน้ำ(อ้อหลังสรงน้ำพระแล้วนะ)

รดน้ำใส่กันและปะแป้งขาวบนหน้ากัน

เวลาอ้อมเดินเล่นในหมู่บ้านก็ตักน้ำใส่กระแป๋ง มีขันหนึ่งใบ

เดินรดน้ำกันอย่างนั้น ไม่มีใครเอาปืนมายิงเท่าที่ควร

รู้แต่อุปกรณ์สำคัญคือขันเท่านั้น

นั่นหละสงกรานต์ในวัยเด็กของอ้อม

 

 

หนึ่งองศาของความรัก One Love

อีกหนึ่งนามของความรัก

 

           "ความรักสวยงามดั่งลมฝน อาบใจฉันสักคนฝนเปียกปอนไป

             เจ็บมือเธอเพียงแผ่วเบา   อบอุ่นลึกในใจเราเอง"

 

 นานแล้วนะไม่ได้ยินเพลงนี้เลย "แด่เธอ" ของออโตบาห์น ชื่อวงดนตรีแปลก ๆ สำหรับรุ่นน้อง

แต่สำหรับรุ่นเราแล้วฮิตติดชาร์ทซะเหลือเกิน

             360 องศาของความรัก ในมุมมองของแต่ละคนเราไม่สามารถรู้เลยว่า

ความรักของเขาเหล่านั้นจะสุข จะยิ้ม หรือจะทุกข์

วาเลนไทน์ผ่านมาหลายปีนับแต่เริ่มรู้จักเรื่องราวของมัน

เซนต์วาเลนไทน์ คือบุคคลที่เราต้องรู้จัก แต่ตอนนี้

แต่ละคนมองว่าเป็นวันของหนุ่มสาว ความรัก ดอกไม้ ช็อคโกแลต ตุ๊กตา

ถึงแม้ว่าตอนนี้โตแล้วจะจำไม่ได้ว่าประวัติของเซนต์วาเลนไทน์เป็นเช่นไรรู้แต่เขาเป็นต้นกำเนิดวันนี้

แต่ใครจะรู้บ้างนะ วันวาเลนไทน์ของบางคน เจ็บปวด ยิ้มได้ และยิ้มกว้าง

บางคนใช้วันนี้บอกเลิก และบอกรักตัวเองมากขึ้นในเวลาเดียวกัน

แต่บางคนก็จ้องตาความเหงา

บางคนก็ยิ้มอย่างมีสุขอยู่กับสิ่งรัก(คน สัตว์ สิ่งของ ฯลฯ)

แต่นั่นแหละ โลกนี้จะยังดำเนินด้วยความรักอยู่ดี

เคยอ่านเขาบอกว่า รัก มาจาก

ร. คือการรอคอย

ก. คือการเข้าใจกัน

รวมกันเรียกว่ารัก

เห็นด้วยทีเดียว แล้วเพื่อนรักที่กำลังอ่านบลอกนี้อยู่ล่ะ เห็นด้วยหรือเปล่า

ยังไงแล้วแต่ แม้เพียงหนึ่งองศาก็จะพบรักที่อบอุ่น

หนึ่งองศานั้นเกิดจากหัวใจเล็ก ๆ ของเรานั่นแหละที่มอบให้ตัวเอง

แม้ว่า อี359 องศาคนหลายคนอาจจะสร้างความรัก สร้างความอบอุ่น

และสร้างรอยน้ำตาให้เราก็ตาม

ทุกองศารักนั้น ก็เหมือนหน้าปฏิทินแห่งความทรงจำให้เราเสมอ

ความรัก = ความทรงจำ

เก็บวันแห่งรักไว้ในใจเราตลอดเวลาก็อบอุ่นสบายแล้ว

เฮ้อ รักจัง

^___^ รูปภาพแดนมหามงคลล้วน ๆ

กำลังพยายามจะลงภาพให้ดูหล่ะ ไม่รู้จะสำเร็จไหม

อ้อแล้ววันนั้นหลังจากที่ทำวัตรเย็นแล้ว ก็นอนประมาณสองทุ่ม วันนี้รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อยเพราะทำกิจกรรมหลายอย่างแต่เริ่มปรับตัวเข้ากับสภาพอากาศและสิ่งแวดล้อมณ ที่แห่งนี้ได้แล้วหล่ะ สบายใจจังเลยลืมเรื่องทุกอย่างทั้งงานและอื่น ๆ จนหมดสิ้น เริ่มเข้าใจว่าทำไมบางคนตัดสินใจอยู่ที่นี่แล้วไม่คิดอยากจะออกไปไหน บทเพลงที่ชีวิตฉันขาดไม่ได้ ละครที่ดูบ้างไม่ดูบ้าง หนังสือที่อ่านทุกวัน เฮ้อ ตอนนี้รู้สึกแค่อยากจะเขียนเท่านั้นเอง สมองมันโปร่งโล่งอย่าบอกใครเชียว อยากจะบันทึก อยากจะแต่งนิยาย(ผิดศีล)อีกทำไม่ได้เลย แต่พรุ่งนี้ก็จะกลับแล้วชักขี้เกียจกลับแล้วหล่ะ แต่วันนี้สองทุ่มเองมั้งหลับดีกว่า

เอ้ก อีเอ้ก เอก ตีสามแล้วจ้า วันนี้หลังจากปฏิบัติภารกิจเช้าเสร็จก็ประมาณตีสี่เห็นจะได้ ผู้คนเริ่มเตรียมตัวไปที่ศาลาบวชใจเราก็เดิน ๆ กันไปเอ้าไฟไม่เพียงพอ วันนี้ต้องไปทำวัตรเช้าที่ศาลามหาชัยมงคลถ้าจำไม่ผิดนะสวยสุด ๆ พระทำแกะสลักจากไม้จันทน์งดงามมาก ๆ เลยหล่ะ สวยด้วยพื้นหลังสีเขียวปักไหมทองเช่นเคย วันนี้เดินงมทางที่ไม่มีไฟฟ้ามาไกลเชียว นั่งทำวัตร อ่านหนังสือสวดมนต์ไปพร้อมกัน บางทีก็ผิดบรรทัด บางทีก็มองไม่เห็น ไม่รู้ว่าไปไม่พอ ง่วงนอน หรือสายตาสั้นกันแน่ รู้แต่หนาวพอตัวเหมือนกัน สดชื่นมาก เสร็จแล้วก็ฟังคำสอนของแม่ชีบงกช แล้วก็กลับเรื่อนแก้วสามดวง อาบน้ำแต่งตัวอีกรอบเตรียมตัวกลับ ไปหาข้าวทานข้างนอนก็ร้านแรกที่ถูก ๆ นั่นแหละ แล้วก็ร่ำลาแม่ชี หอบเสือไปคืน ลาสถานที่ ไหว้พระที่ศาลาบวชใจ วันหลังคงได้มาอีกนะ อยากกลับมาอีกครั้งหนึ่งเลยหล่ะ แอบถ่ายรูปมุมโน้นมุมนี้กัน แล้วก็กลับบ้านอย่างสุขใจเลยหล่ะ